درمان زنبور گزیدگی

درمان زنبور گزیدگی

گر چه حشرات زیادی با گزش انسان برای او مشکل ایجاد می کنند ولی حشراتی که با احتمال بیشتری باعث مشکلات پزشکی می شوند شامل زنبور عسل(Bee )، زنبورهای معمولی(Wasp) ،مورچه ها ( شامل مورچه آتشین یا (fire ant)است، که تمام اینها مربوط به خانواده غشاء بالان(Hymenoptera) می باشند و  بعلت اینکه حشرات بصورت دست جمعی زندگی می کنند، اگر یکی از آنها شما را نیش بزند ممکن است شما توسط تعداد زیاد دیگری از این حشرات همزمان گزیده شوید و این مشکل را شدیدتر می کند.

۱- خطرات ناشی از زنبور گزیدگی

واکنشهای آلرژیک ( حساسیتی ): این حالت باعث اکثر موارد مرگ و مشکلات وخیم در زنبور گزیدگی می شود و در افرادی رخ می دهد که سیستم ایمنی آنها به زهر زنبور حساس است و پس از گزش توسط زنبور بدن آنها واکنش شدیدی را به آن از خود نشان می دهد. این افراد مکرراً واکنشهای حساسیتی را در گزش توسط نوع خاصی از حشرات در گذشته گزارش می دهند .
- حداقل ۱۰۰ مورد مرگ در سال ناشی از واکنشهای حساسیتی گزش حشرات در آمریکا رخ می دهد( مقایسه کنید با کمتر از ۱۰ مورد مرگ در سال در اثر مار گزیدگی ) و واکنشهای مرگبار حساسیتی اغلب ( و نه همیشه ) در کسانی رخ می دهند که سابقه قبلی حساسیت به نیش حشره ای خاص را داشته اند.
- اگر چه گزشهای چندگانه خطر بیشتری برای واکنشهای آلرژیک تهدیدکننده حیات دارند ولی بیاد داشته باشید که واکنش مرگبار آلرژیک و مرگ حتی با یک گزش زنبور در شخصی که هیچ سابقه قبلی واکنش حساسیتی ندارد نیز می تواند رخ دهد.
اکثریت واکنشهای حساسیتی خطرناک و مرگبار و همچنین اکثریت موارد مرگ در ساعت اول پس از گزش رخ می دهد و برای همین مراقبتهای فردی و سریع پزشکی در فرد مشکوک به واکنشهای حساسیتی یک امر حیاتی است. در موارد نادری هم واکنشهای مرگبار و کشنده در ۴ ساعت اول پس از گزش اتفاق نمی افتد و با تاخیر خود را نشان می دهد پس در هر حال باید بیمار تحت مراقبت باشد.

فاکتورهای تشدید و کاهش مسمومیت زنبوران عسل :

فاکتورهای  تشدید و کاهش مسمومیت زنبوران عسل موثرند عبارتند از:
۱ ـ سمپاشی روی گیاهان گلدار
2 ـ مدت باقی ماندن سموم روی گلها و درختان
3 ـ درجه حرارت هوا
4 ـ سمپاشی در زمان اوج فعالیت زنبوران
5 ـ فرمولاسیون سم
6 ـ میزان جمعیت و قدرت کلنی
7 ـ فاصله کلنی تا محل سمپاشی در مزرعه
8 ـ تعداد پرواز گردشی زنبوران
9 ـ نوع انتخابی بودن سم
10 ـ روش استعمال سم

نحوه دفع فضولات زنبورعسل

نحوه دفع فضولات زنبورعسل:

 بطور کلی دفع فضولات زنبورهای کارگر و نرها در خارج از کندو انجام می گیرد.عمل دفع فضولات در بهار و تابستان و پائیز و بطور کلی در شرایط آب وهوایی مناسب بطور عادی و با فواصل کوتاه انجام می گیرد.معمولا دفع فضولات همراه با سایر اعمال چرای زنبور انجام می شود ولی در مواقعی که شرایط آب و هوائی نامناسب و موقعی که زنبور برای مدت طولانی مجبور به عدم چرا می شود فضولات آنها در رکتوم آنها باقی مانده و بصورت فشرده نگهداری می شود.گاهی در طول زمستان ممکن است چندین روز یا هفته ها زنبور نتوانند فضولات خود را دفع کنند.در مواقعی که زنبورها صرفا برای دفع فضولات خود از کندو خارج می شوند،اقدام به انجام پروازهای کوتاهی در اطراف کندو کرده و ممکن است حداکثر ده ها متر از کندو فاصله بگیرند و در حین انجام  پرواز فضولات خود را دفع کنند. ولی در مواردی که جهت چرای در مزارع و باغات خارج می شوند و تواما فضولات خود را دفع می کنند ممکن است صدها متر نیز از کندوی خود دور شوند.
دفع فضولات ملکه در داخل کندو انجام می شود که در اینصورت زنبورهای کارگر تمیز کننده داخل کندو فضولات دفع شده ملکه را خارج می نمایند.
جالب توجه است که بمنظور حفظ نظافت داخل سلولها،لاروهای در حال رشد تا آخر مرحله لاروی به هیچ وجه فضولات خود را  دفع نمی کنند زیرا دریچه های محل اتصال لوله های مالپیگی(4عدد) به روده و همچنین دریچه ارتباطی بین معده و روده لارو در تمام دوران لاروی کاملا بسته هستند.ولی در مرحله آخر دوره لاروی و موقعی که درب سلول بسته می شود این دریچه ها باز شده و لارو فضولات خود را دفع می کند که بعدا پس از متولد شدن زنبور جوان از سلول،سایر زنبورهای تمیز کنننده ی لانه اقدام به خارج کردن فضولات و پوسته های لارو میکنند.