پدید آمدن زنبوران کارگر تخم گذار (ملکه های کاذب- laying worker

پدید آمدن زنبوران کارگر تخم گذار ملکه های کاذب( laying worker)

این پدیده که در اثر رشد بیش از حد تخمدان های زنبوران کارگر ایجاد می شود و این امر فقط با از بین رفتن ملکه و به دنبال آن با از بین رفتن فرمونهایش، که وجود آن باعث عدم رشد تخمدان های کارگران می شود اتفاق می افتد.

عوامل پیدایش این پدیده عبارتند از عواملی مثل :

۱- اگر کندو فاقد ملکه باشد.
۲- کندو فاقد قاب نوزاد جوان باشد.
۳- به دلیل سوء مدیریت زنبوردار.
در ایجاد ملکه ی کاذب ،که در اثر فقدان فرمون ملکه به وجود می آیند،تخمدان های حدودا30-10، زنبور کارگر فعال شده و به دلیل عدم حضور ملکه تخم گذار اقدام به تخم ریزی می کنند و تمامی تخم ها به دلیل نبود اسپرماتوزوئید نابارور هستند.در این گونه کندوها نیز تعداد کارگران به میزان قابل توجهی کاهش یافته و به تعداد زنبوران نر افزوده می شود.
درصورت عدم رسیدگی،اینگونه کندوها در مدت کوتاهی از بین می روند و مورد هجوم و غارت کندوهای قوی قرار می گیرند.در مراحل ابتدایی این پدیده زنبوردار با شناسایی و انتقال این کندو به چند صد متر دورتر از محوطه زنبورستان و تکاندن قابها به گونه ای که هیچ زنبوری برروی سطح قابها نماند و مجددا برگشت زنبوران سالم آن کندو به محل استقرار قبلی به دلیل جدا شدن کارگران تخم ریز(چون تخمدان هایشان رشد کرده،سنگین شده اند و نمی توانند پرواز کنند و به محل قبلی برگردند)امکان بازیابی این کندو به شرط قراردادن حداقل یک قاب نوزاد و سپس ملکه، وجود دارد.

عوامل تشدید پدیده بچه دهی عبارتند از:

عوامل تشدید پدیده بچه دهی عبارتند از:

  1- پیر بودن ملکه:
زنبوران برای اینکه ملکه جوان را جایگزین ملکه قبلی کنند شروع به شاخون زدن میکنند در نتیجه سبب عوض شدن ملکه پیر می شوند.

 2- عوامل ژنتیکی:
 برخی زنبوران بخاطر مسائل ژنتیکی ذاتا مایل به این امرهستند.

 3- کمبود فضا و فراوانی جمعیت:
 برای ایجاد فضای بیشتر و کاهش جمعیت اقدام به بچه دهی می کنند.

 4- قرارگرفتن کندو زیر آفتاب سوزان:
 برای رهایی از گرمای بیش از حد اقدام به تغییر محل کلنی می کنند.

 5- کمبود جا برای تخم ریزی ملکه:
 در مواقعی که جریان شهد بیش از حد باشد،فضای اختصاصی برای تخم ریزی را نیز با شهد و عسل، پر می کنند و جا برای تخم ریزی ملکه از بین می رود

درمان زنبور گزیدگی

درمان زنبور گزیدگی

گر چه حشرات زیادی با گزش انسان برای او مشکل ایجاد می کنند ولی حشراتی که با احتمال بیشتری باعث مشکلات پزشکی می شوند شامل زنبور عسل(Bee )، زنبورهای معمولی(Wasp) ،مورچه ها ( شامل مورچه آتشین یا (fire ant)است، که تمام اینها مربوط به خانواده غشاء بالان(Hymenoptera) می باشند و  بعلت اینکه حشرات بصورت دست جمعی زندگی می کنند، اگر یکی از آنها شما را نیش بزند ممکن است شما توسط تعداد زیاد دیگری از این حشرات همزمان گزیده شوید و این مشکل را شدیدتر می کند.

۱- خطرات ناشی از زنبور گزیدگی

واکنشهای آلرژیک ( حساسیتی ): این حالت باعث اکثر موارد مرگ و مشکلات وخیم در زنبور گزیدگی می شود و در افرادی رخ می دهد که سیستم ایمنی آنها به زهر زنبور حساس است و پس از گزش توسط زنبور بدن آنها واکنش شدیدی را به آن از خود نشان می دهد. این افراد مکرراً واکنشهای حساسیتی را در گزش توسط نوع خاصی از حشرات در گذشته گزارش می دهند .
- حداقل ۱۰۰ مورد مرگ در سال ناشی از واکنشهای حساسیتی گزش حشرات در آمریکا رخ می دهد( مقایسه کنید با کمتر از ۱۰ مورد مرگ در سال در اثر مار گزیدگی ) و واکنشهای مرگبار حساسیتی اغلب ( و نه همیشه ) در کسانی رخ می دهند که سابقه قبلی حساسیت به نیش حشره ای خاص را داشته اند.
- اگر چه گزشهای چندگانه خطر بیشتری برای واکنشهای آلرژیک تهدیدکننده حیات دارند ولی بیاد داشته باشید که واکنش مرگبار آلرژیک و مرگ حتی با یک گزش زنبور در شخصی که هیچ سابقه قبلی واکنش حساسیتی ندارد نیز می تواند رخ دهد.
اکثریت واکنشهای حساسیتی خطرناک و مرگبار و همچنین اکثریت موارد مرگ در ساعت اول پس از گزش رخ می دهد و برای همین مراقبتهای فردی و سریع پزشکی در فرد مشکوک به واکنشهای حساسیتی یک امر حیاتی است. در موارد نادری هم واکنشهای مرگبار و کشنده در ۴ ساعت اول پس از گزش اتفاق نمی افتد و با تاخیر خود را نشان می دهد پس در هر حال باید بیمار تحت مراقبت باشد.

فاکتورهای تشدید و کاهش مسمومیت زنبوران عسل :

فاکتورهای  تشدید و کاهش مسمومیت زنبوران عسل موثرند عبارتند از:
۱ ـ سمپاشی روی گیاهان گلدار
2 ـ مدت باقی ماندن سموم روی گلها و درختان
3 ـ درجه حرارت هوا
4 ـ سمپاشی در زمان اوج فعالیت زنبوران
5 ـ فرمولاسیون سم
6 ـ میزان جمعیت و قدرت کلنی
7 ـ فاصله کلنی تا محل سمپاشی در مزرعه
8 ـ تعداد پرواز گردشی زنبوران
9 ـ نوع انتخابی بودن سم
10 ـ روش استعمال سم

نحوه دفع فضولات زنبورعسل

نحوه دفع فضولات زنبورعسل:

 بطور کلی دفع فضولات زنبورهای کارگر و نرها در خارج از کندو انجام می گیرد.عمل دفع فضولات در بهار و تابستان و پائیز و بطور کلی در شرایط آب وهوایی مناسب بطور عادی و با فواصل کوتاه انجام می گیرد.معمولا دفع فضولات همراه با سایر اعمال چرای زنبور انجام می شود ولی در مواقعی که شرایط آب و هوائی نامناسب و موقعی که زنبور برای مدت طولانی مجبور به عدم چرا می شود فضولات آنها در رکتوم آنها باقی مانده و بصورت فشرده نگهداری می شود.گاهی در طول زمستان ممکن است چندین روز یا هفته ها زنبور نتوانند فضولات خود را دفع کنند.در مواقعی که زنبورها صرفا برای دفع فضولات خود از کندو خارج می شوند،اقدام به انجام پروازهای کوتاهی در اطراف کندو کرده و ممکن است حداکثر ده ها متر از کندو فاصله بگیرند و در حین انجام  پرواز فضولات خود را دفع کنند. ولی در مواردی که جهت چرای در مزارع و باغات خارج می شوند و تواما فضولات خود را دفع می کنند ممکن است صدها متر نیز از کندوی خود دور شوند.
دفع فضولات ملکه در داخل کندو انجام می شود که در اینصورت زنبورهای کارگر تمیز کننده داخل کندو فضولات دفع شده ملکه را خارج می نمایند.
جالب توجه است که بمنظور حفظ نظافت داخل سلولها،لاروهای در حال رشد تا آخر مرحله لاروی به هیچ وجه فضولات خود را  دفع نمی کنند زیرا دریچه های محل اتصال لوله های مالپیگی(4عدد) به روده و همچنین دریچه ارتباطی بین معده و روده لارو در تمام دوران لاروی کاملا بسته هستند.ولی در مرحله آخر دوره لاروی و موقعی که درب سلول بسته می شود این دریچه ها باز شده و لارو فضولات خود را دفع می کند که بعدا پس از متولد شدن زنبور جوان از سلول،سایر زنبورهای تمیز کنننده ی لانه اقدام به خارج کردن فضولات و پوسته های لارو میکنند.