نیش و نوش

اطلاعات کامل در مورد زنبور عسل و عسل درمانی

نیش و نوش

اطلاعات کامل در مورد زنبور عسل و عسل درمانی

زنبور کارگر

زنبور کارگر

جنسیت زنبورهای کارگر ماده بوده. طول بدن آنها ۹ میلیمتر می‌باد. در یک کندویقوی با تعداد ۱۰قاب ۷۰هزار زنبورکارگر وجود دارد.

زنبورهای کارگر با اینکه ماده هستند توانایی بارور شدن ندارند. ولی در صورت نبودن ملکه در کندو می‌توانند تخم ریزی کنند. که به آنها زنبوران ماده تخم‌گذار گفته می‌شود. نیش زنبورهای ماده خاردار بوده و طول آن در حدود ۱ میلیمتر می‌باشد. به خاطر وجود همین خارها پس از نیش زدن و ورود زهر به بدن موجوداتی که ساختار گوشتی دارد نیش در پوست گیر کرده و موجب جدا شدن کیسهزهر از زنبور می‌شود. و پس از چند دقیقه زنبوری که نیش زده خواهد مرد .

وظایف زنبورکارگر
جمع آوری شهد آب بره موم- پاسبانی از کندو - تولید عسل - رسیدگی به ملکه - پرورش نوزادان - رسیدگی به کندو و پاکیزه‌گی آن از بیشترین وظایف زنبورهای کارگر میباشد.
زنبور نر در حجره‌های بزرگ‌ تری نسبت ‌به زنبورهای کارگر پرورش می‌یابند. تخمها ی بارورنشده ملکه به زنبور نر تبدیل می‌شوند ادامه مطلب ...

زنبور نر

زنبور نر

مدت رشدشان(از تخم تا زنبور کامل)24 روز است.زنبور نر 12 روز پس از تولد به سن بلوغ میرسد و قادر به جفتگیری میباشد.

زنبورهای نر از اواسط فروردین تا نیمه دوم تابستان در کندوها و همراه کارگران و ملکه زندگی میکنند.جمعیتهایی که دارای ملکه اند از نیمه دوم تابستان زنبورهای نر را بزور از کندو بیرون میکنند و یا مانع ورودشان به کندو میشوند تا از گرسنگی بمیرند.

کارگران حتی موقعی که وجود نر بدرد نمیخورد تخم و لارو آنها را از لانه خارج کرده و به خارج کندو حمل میکنند در این موقع نعش آنها در خارج از کندو دیده میشود که این پدیده بنام «نرکشی»معروف است.

زنبورهای نر در کندو تنها وظیفه بارور نمودن ملکه را دارند و دارای نیش نمی‌باشند. دارای سر و بالهای بزرگ می‌باشند. توانایی جمع‌آوری شهد و گرده را نداشته و ۲۴ روز زنده می‌مانند.
زنبور نر در حجره‌های بزرگ‌تری نسبت‌به زنبورهای کارگر پرورش می‌یابند. تخمهای بارورنشده ملکه به زنبور نر تبدیل می‌شوند.زنبورهای نر از تخمهای بارورنشده بوجود می آیند.
در نقاط جلگه موقع کم شدن شیره گل یعنی اول پاییز کارگران نرها را از کندو بیرون میکنند ولی در نقاط کوهستانی این عمل دیرتر انجام میشود یعنی از اواسط پاییز و بطور کلی تا وقتی که موقعیت جمع آوری شهد از خارج میسر باشد نرها در کندو آزادانه اینطرف و آنطرف میروند و وقتیکه خطر کم شدن شهد گل پیش آید نرها را از بین میبرند.بنابراین بطور طبیعی از نیمه پاییز و زمستان در کندوها از زنبور نر خبری نیست.
زنبور نر هیچگاه با کارگر و ملکه اشتباه نمیشود زیرا علاوه بر بلندی قد، ضخیم هم بوده؛ ضمنا در موقع پرواز صدای مخصوص زنبور مثل«وزوز»از خودش در می آورد که علامت مشخصه آن است.البته زنبورهای دیگر هم آن صدا را از خود در می آورند ولی این صدا در زنبور نر خیلی قوی تر است و بخوبی شنیده میشود.
فقدان سبد گرده گل در آخرین زوج پاهای آنها را از کارگران متمایز میکند و چون نیش ندارد میتوانیم آن را براحتی در دست گرفته و بال زدنش را در دست حس کنیم.
وجود زنبورهای نر تنها برای جفتگیری با ملکه هایی است که معمولا در جمعیت تولید میگردند و این کار همیشه در خارج از کندو و در فضای آزاد و آفتابی انجام میگیرد.
اگر در زمستان زنبور نر در کندو دیده شود دلیل بر بی نظمی کندو است و باید مطمئن بود که کندو یتیم است.هر زنبور نر تنها یکبار در زندگی میتواند جفتگیری کند زیرا در هنگام جفتگیری دستگاه تناسلی و قسمتی از بدنش پاره میشود و در داخل بدن ملکه باقی می ماند.وی در اثر این زخم می میرد و زندگیش پایان می پذیرد.



فواید تغذیه با عسل

فوائد ارزش تغذیه عسل با توجه به مقدار مواد قندی ونوع مواد تشکیل دهنده عسل:
در درجه اول و با ارزش ترین خواص تغذیه عسل در تولید انرژی و مکملی برای فراهم کردن میزان کالری بدن است .
ساختار قندی و به خصوص ترکیب نزدیک به  50 درصدی قند فرکتوز ( قند میوه ) و 45 درصد گلوکز  که به راحتی  جذب میشود در تامین انرژی مخصوصا در فعالیت های پر تحرک بسیار حائز اهمیت است .
تر کیبات آروماتیک واسیدی عسل در طبقه بندی عسل جایگاه بعدی  را به خود اختصاص می دهند  تر کیبات آروماتیک یا همان عطر و رایحه عسل که مجموعی از عطر و طعم گل و گیاهان طبیعت است نشاط خاصی را به فرد تغذیه کننده از عسل میدهد
مواد اسیدی موجود در عسل با توجه به مقدار کمشان در عسل نقش اصلی در عطر و طعم عسل دارند و علاوه بر آن ساختار میزان و نوع این مواد در تعریف کیفیت عسل بسیار مهم می باشد بطوری در طبقه بندی عسل ها بر اساس خصوصیا وصفی همچون عطر و طعم میتوان رابطه مستقیمی بین نوع و مقدار مواد اسیدی ملاحظه نمود .
در درجه سوم مواد معدنی ، ویتامینها و اسید های آمینه جای دارند که با توجه به مقدار آنها در رژیم غذایی روزانه جایگاه خاصی را نمی توان برای آن تعریف نمود . البته در این بین دیاستاز ها و اینهیبین ها را نباید نادیده گرفت چرا که این دسته از مواد باتوجه به دز بسیار پایینی که در عسل در مقایسه با میزان مصرفشاتن دارند ولی از آنا ای که قدر ت واکنشی این مواد در همان مقدار کم تعریف شده است نظرات متفاوتی ارائه شده است .
در درجه چهارم گرده گل موجود در عسل میباشد میزان گرده در عسل بسیار مهم است چرا که در پایداری عسل و همچنین شرایط نگه داری آن نقش مستقیم دارد وجود گرده در عسل سبب افزایش ارزش تغذییه ای آن شده چرا که ثابت شده است بسیاری از مواد پروتئینی و آروماتیک از گرده به عسل افزوده میشود اما باید توجه داشت وجود گرده در عسل باعث ایجاد کانونهای کریستالی و در نتیجه سرعت بخشیدن بع فرایند کریستاله شدن عسل دارد و همچنین به دلیل بالا بودن رطوبت و مواد مغذی در گرده قدرت فساد پذیری بالایی دارد و پایداری عسل را برای نگه داری طولانی مدت کاهش می دهد که البته با توجه به عمل تغذیه زنبور  ها از شربت بدونه دخالت گل ، عمل پاستوریزه کردن و حرارت دهی به عسل و فیلتراسین عسل از طوری 0.42 میلیمتری میزان قابل توجهی از آن را کاهش می دهد .
در درجه پنجم موم جای دارد که هیچ گونه ارزش غذایی نداشته و در طبقه بندی جزء مواد  Wax بشمار می آید ، قابل جذب نبوده و دفع می شود.
علاوه بر موارد فوق، می تواند به عنوان یک داروی مفید نیز مورد استفاده قرار گیرد.
 بسیاری به این ماده غذایی لقب اکسیر طول عمر داده، و معتقدند که مصرف آن می تواند طول عمر را افزایش دهد.
خاصیت میکروب کشی و ضد عفونی کننده آن باعث می شود، تا به عنوان یک آنتی بیوتیک قوی شناخته شود.
 عسل نوعی تشعشعات رادیواکتیوی دارد که این امر می تواند در مبارزه با عفونت ها مؤثر باشد.
یکی از مواد مفید در مبارزه با قارچ ها و میکروب ها به شمار می آید.
می تواند پینه های دست و پا را التیام دهد.
در سلامتی و محکم ساختن دندان ها و لثه، نقش دارد.
 رنگ دندان را سفیدتر می کند.
 برای روده بسیار مفید است.
 در باز کردن عروق گرفته بدن نقش دارد.
 زخم های دهان را التیام داده، و در درمان گلو درد مؤثر است.
 سستی و بیحالی عضلات را رفع می کند.
 پادزهر خوبی برای سموم، خصوصا مسمومیت های غذایی به شمار می رود.
 شکننده خوبی برای سنگ های کلیه و مثانه است.
 منبع خوبی برای تأمین ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز می باشد.

 
ادامه مطلب ...

انواع نژادهای زنبور

نژادهای مختلف زنبور عسل عبارتند از:
زنبور هندی:
زنبور هندی Aspis Indica
کمی کوچکتر از زنبور عسل معمولی بوده ، قدر کارگرش 13 میلیمتر می‌باشد. سلولهایی را که با موم در روی شانها درست می‌نماید از سلولهای زنبور عسل کوچکتر هستند.
زنبور درشت:
زنبور درشت Apis Dorsata
در هندوستان و چین زندگی نموده و بزرگترین نوع زنبور عسلی است که تاکنون شناخته شده است. به حالت وحشی زندگی کرده و در زیر شاخه‌های درخت شانش را می‌چسبانند. سالانه چند بار از نقطه‌ای به نقطه دیگر کوچ می‌نمایند.
زنبور ریز:
زنبور ریزApis Florea
از همه زنبورها کوچکتر بوده و فقط یک شان درست می‌کنند که مثل زنبورهای درشت به زیر شاخه درخت می‌چسباند به حالت وحشی در هندوستان و جنوب ایران یافت می‌شوند.
زنبور عسل معمولی:
زنبور عسل معمولی Apis Meaifica
همان زنبور عسل معمولی است که فقط آنها را در دهات و شهرها برای تولید عسل در کندوها نگهداری می‌کنند. خواصی را که از یک نژاد خوب باید انتظار داشت عبارتند از: آرام باشند و نیش نزنند، پر محصول باشند، بچه به اندازه لازم بدهند، گلهای شهددار را به سرعت پیدا کنند، در مقابل امراض مقاوم باشند، مصرف عسل زمستانی آنها کم باشد، رشد سالانه‌شان را هر چه زودتر شروع کرده و سریع به حداکثر رشدشان برسند. از مهمترین نژادهای این زنبور می‌توان به زنبور عسل اروپای مرکزی ، زنبور سیاه ، زنبور ایتالیایی قفقازی و زنبور نژاد ایرانی نام برد.

 
ادامه مطلب ...

انواع زنبور در یک کلنی

انواع زنبور در یک کلنی عبارتند از:

هر کلنی شامل :

  ملکه ،   چند زنبور نر  ،   هزاران کارگر  و  نوزاد  (تخم- لارو و شفیره می باشد.)

 

 

طول مدت تکامل گروههای زنبور عسل بر حسب روز

گروه

تخم

لارو

شفیره

کل دوره

ملکه

3

5.5

7.5

16

کارگر

3

6

12

21

نر

3

6.5

14.5

24

 

 

ادامه مطلب ...