بیماری ها وراههای درمان زنبور عسل

بیماری ها وراههای درمان زنبور عسل

بیماری های زنبور عسل را می توان در دو مقطع سنی یعنی لاروی و حشره بالغ بررسی کرد.

   بیماری های لاروی
    بیماری لارو گچی زنبور عسل

(Chalk brood)

نوعی بیماری قارچی است که تنها در مرحله لاروی مشاهده می شود. ظاهرا در ایران وجود ندارد.

عامل بیماریزا، قارچی از گروه اسکومسیتها بنام Ascosphaera apis می باشد. اسپورهای تولید شده توسط قارچها همراه با مواد غذائی وارد دستگاه گوارش لارو شده و جوانه زده و رشته های میسلیوم را بوجود می آورد و مسیلیوم ها در دیواره معده نفوذ کرده و باعث متلاشی کردن قسمتهای انتهائی بدن لارو می گردد. اسپور این قارچ در لاروهائی که کمی سرما خورده اند بهتر رشد می کند.

علائم بیماری

لارو آلوده معمولا دو روز پس از بسته شدن سر سلولهایش می میرند. این لاروها ابتدا کمی متورم و تمام حچم حجره را پر می کنند بعد از آن چروکیده شده و کم کم سفت میشوند.

نحوه انتشار

1- از راه غذای لاروی که آلوده به اسپورهای قارچ شده باشد.
2- اسپورهای چسبیده به سطح شان و دیواره سلول

۴۸ درس از زندگی زنبور عسل

۱) انتخاب الگو:

زنبور عسل حشرات مفید و ارزشمند و پاکیزه ای هستند. در تمام طول عمرشان الگویشان گل است. فقط دنبال گل هستند تا از شکوفه تلخ گل، گرده و شهد تهیه کنند. گرده گل را برای غذای نوزادان و شهد گل را برای شفای مردم درست می کنند. اگر ما برای به دست آوردن غذای روح و جسم خود الگوی خوب داشته باشیم بسیاری از مشکلات ما حل می شود

۲) درست استفاده کردن:

کوچکترین شکوفه گل توسط زنبور عسل گرده افشانی می شود ولی زنبور طوری روی آن قرار می گیرد که آسیبی به آن نرسد. بنابراین ما هم می توانیم در برخورد و تعامل با همنوعان خود طوری عمل کنیم که هیچ وقت مشکلی به وجود نیاوریم.

۳) محصول زنبو عسل، “عسل” است:

بنابراین ما هم می توانیم با زبان و اعمال خود نتایج شیرین تر از عسل داشته باشیم ولی در صورتی که قضاوت عجولانه و غیرمنطقی داشته باشیم نتایج آثار اعمال و زبان ما تلخ تر از همه چیز خواهد بود.

۴) ملایمت و انعطاف پذیری:

زنبور عسل، تولید موم می کند زنبور با ترشح غده های موم ساز خانه هایی از موم می سازد و داخل آن عسل می ریزد. موم با اینکه خیلی شکننده و ملایم است ولی در گرما و سرمای زیاد هم می تواند ظرف خوبی برای نگهداری عسل باشد.

همه چیز در مورد زنبور و رازهای آن

همه چیز در مورد زنبور و رازهای

زنبور عسل یا   Apis – mellifica     حشره ایست که بیشتر در نواحی گرم ،  داخل کندوهایی با حفره هائی از موم که شکل مقطع موم  به صورت شش ضلعی های کاملا منظم است . موم حاصل ترشحات غدد زیر پوستی مربوط به زیر شکم حیوان است و به صورت ورگه های نازک سفید خارج می شود که زنبور های کارگر  Ouvrieres    این ورقه ها را بوسیله دهان خود نرم و آماده نموده و جهت ساختن سلولهای کندو مورد استفاده قرار میدهند . حفره های کندو محل تخمگذاری ملکه است که ساختمان این سلولها در تعیین نوع تخم در تولید زنبور های کارگر و ملکه ونر بسیار مهم است . در حوالی روز چهارم این تخم ها تبدیل به لارو شده و جهت رشد توسط ژله رویال Gelee Royale     تغذیه می شوند .  ژله رویال از نظر ارزش غذایی بسیار غنی بوده به طوری که لاروها به سرعت رشد و وزن شان زیاد می شود . لاروهایی که از نظر ژنتیکی ماده می باشند ایجاد زنبور های کارگر و یا ملکه مینمایند  . زنبور های کارگر فقط چند روز اول زندگی خود  با ژله رویال تغذیه می شوند و سپس از مواد قندی  استفاده می کنند در صورتی که  زنبور ملکه بخوردن ژله رویال ادامه میدهد . در روز پنچم و کامل شدن رشد لاروها زنبور های کارگر در حفره ها که بوسیله قشری بنام   Opercule    که یک ماده قابل نفوذ هوا و ترکیبی از موم و پولن ( گرده گل )  است مسدود میماند . به مرور زمان لاروها تغییر شکل داده و به صورت   Nymphe  ، و بالاخره حشره اصلی ( زنبور عسل ) در می آیند . و پس از گذشت 8  روز شروع به جویدن   Opercule   می نمایند .
زنبور های کارگر تازه متولد شده شروع به پاک کردن سلولها از باقی مانده مواد غذایی و باقی مانده پوسته لارو ها می نمایند و سلول را برای  تخم ریزی  مجدد  آماده می نمایند  و  در  این  مرحله  جزء  زنبور های  پرستار  به   شمار  می آیند  ،  از  غــده پیشـا نـــی   ( Glandes Pharyngiennes Frontales )  زنبور های تازه متولد شده ژله رویال ترشح می شود که از آن جهت تغذیه لاروها و زنبور ملکه استفاده می کنند .

بعد از روز دوازدهم زنبور های کارگر اولین پرواز خود را شروع و جزء گروه زنبور های انباردار( Magasinieras )  در می آیند نقش زنبور های انبارداردر تغلیظ و پوشاندن درب  سلولهای مومی حاوی مواد غذایی آورده شده توسط گروه زنبور های  Butineuses    با موم ترشح شده از غدد زیر شکم خود می باشد . 

بعد از ده  روز این زنبور ها وارد گــــــروه Butineuses   می شوند و زندگی خود را در خارج از کندو برای جمع آوری آب . گرده گــــــــل ( Pollen )  ، بره موم ( Propolis )   و شهد گل (Nectar ) – شروع می کنند .

روشهای نگهداری عسل:

 روشهای نگهداری عسل:

انبار یا هر جایی که عسل در آن نگهدازی می شود باید پاکیزه و براحتی قابل تمیز شدن باشد ، و در دسترس حشرات ، جانوران و یا آلودگی های نظیر گرد و خاک نباشد . دمای انبار و طول مدت نگهداری نیز بر کیفیت عسل تاثیر می گذارد . اگر عسل را بعد از بسته بندی نهای در دمای 22 تا 25 درجه سانتی گراد انبار کنیم تغییرات آن در سطح قابل قبول بوده و موجب از بین رفتن رنگ ، طعم و آنزیم های عسل خواهد شد . عسلی که مرحله نهایی ( حرارت ) را نگذرانده است باید در دمای کمتر از 10 درجه سانتی گراد نگهداری شود . انجام این کار روی رنگ ، عطر و طعم عسل حتی پس از سالها هیچ تاثیری نخواهد گذاشت . بهترین دما برای نگهداری عسل 7 الی 12 درجه سانتی گراد می باشد .
از آنجائیکه عسل خیلی زود بوهای خارجی را به خود جذب می کند بنابراین نباید آنرا نزدیک موادی مانند پارافین ، قیر ، بنزین و ماهیای دودی نگهداری نمود .
از آنجائیکه عسل شدیدا جاذب الرطوبه است بنابراین در هر جا که نگهداری می شود اعم از جاهای مرطوب ، خشک ، داخل یخچال و قفسه ها باید فقط در ظروف سر بسته با سر پوش محکم باشد .
بر خلاف اغلب مواد غذایی عسل را می توان برای مدت نامحدود نگهداری نمود . عسل طبیعی بسته بندی شده در اثر گذشت زمان کمی از نظر طعم تندتر و از نظر رنگ تیره تر می شود ، اما کیفیت آن در صورتی که در معرض هوا قرار نگیرد تغییر ی نخواهد کرد .
نگهداری عسل به مدت طولانی ، روی ترکیبات آن اثرات زیادی می گذارد ، عسل شبدر محصول سال 1923 با عسل شبدر محصول 1957 ، با هم مقایسه شده است . افزایش میزان هیدروکسی متیل فورفورال ( HMF ) در عسل در طی مدت نگهداری ( زمان و حرارت ) بیانگر کیفیت عسل می باشد . میزان HMF در عسل در طی مدت نگهداری و درجه حرارت را نشان می دهد .

روشهای ذوب کردن عسل شکرک زده

روشهای ذوب کردن عسل شکرک زده:

1- برای مایع نمودن عسلی که مفدار کمی شکرک زده است می توان از آب داغ استفاده کرد. برای این کار ظرف عسل را در آبی که حرارت آن 65 الی 70 درجه سانتی گراد است قرار می دهند تا عسل شکرک زده به تدریج ذوب شود و پس از اینکه قسمت اعظم حجم عسل ذوب شد باید آن را از داخل ظرف آب خارج کرده بقیه عسل با حرارت باقی مانده خواهد شد .

2- برای ذوب کردن عسل در مقیاس تجارتی که اغلب در ظروف بزرگ می باشد با استفاده از جریان هوای گرم دمای اتاق ذوب عسل را به 70 – 60 درجه سانتی گراد می رسانند سپس ظرفهای عسل را روی سکوهای شیبدار می خوابانند تا عسل به تدریج ذوب شده و از ظرف خارج شود . عسل خارج شده را در داخل ظرف دو جداره ریخته و با حرارت دادن مجدد و پاستوریزه نمودن آن بسته بندی می نمایند .

3 – عسل شان نیز شکرک می زند با وجود اینکه در این حالت نیز عسل سالم است ولی خریداران از خرید آن امتناع دارند عسل شان شکرک زده را می توان ذوب کرد و پس از جدا کردن موم آن را به صورت مایع به فروش رسانید . در صورتی که اتاقهای گرم با دمای قابل کنترل در دسترس باشند عسل شان شکرک زده را می توان به مایع تبدیل تبدیل نمود . اگر عسل شان را با استفاده از جریان هوای گرم تا 63 درجه سانتی گراد گرم کنند بلورهای قند عسل به مایع تبدیل می شود ، بدون آنکه موم آن ذوب گردد . با وجود این نظر به اینکه درجه حرارت نزدیک به نقطه ذوب موم است حرارت زیادتر از آن باعث ذوب کردن موم و خراب شدن عسل شان می گردد .